هر آنچه باید در مورد سوخت الکترونیکی بدانید

به عبارت ساده، e-fuel بنزینی است که به طور کامل از انرژی پاک (باد و آب در مورد نسخه پورشه) ساخته شده است که می تواند در هر موتور احتراق داخلی روی کره زمین استفاده شود.

برای ساخت آن نیازی به است،اج یا سوزاندن فسیل‌ها نیست، اما در عوض CO2 را از اتمسفر در طول ساختش حذف می‌کند، به همین دلیل است که پورشه از برند خاص خود به ،وان سوخت تقریباً کربن خنثی یاد می‌کند. برای سیاره، در واقع، برای همه ما، این مطمئناً خبر بسیار خوبی برای سوخت الکترونیکی است، اینطور نیست؟ درست.

این با ت،یم هیدروژن از ا،یژنی که در آب ساده قدیمی (H2O) دریافت می‌کنید، با استفاده از دستگاهی به نام الکترولیز که انرژی آن کاملاً توسط باد کار می‌کند، ساخته می‌شود، در مورد پورشه که توسط یک توربین بزرگ زیمنس در ج،ی‌ترین انتهای شیلی مهار می‌شود. باد خیلی شدید می وزد، همیشه. ما در اینجا در مورد استرایت ماژلان و کیپ هورن که زم، بسیار خطرناک بود صحبت می کنیم.

سپس هیدروژنی که از این فرآیند به کار گرفته می‌شود، با دی‌ا،ید کربن است،اج‌شده از هوا توسط یک فرآیند جدید رادیکال به نام «فناوری جذب هوا» برای ایجاد متانول الکترونیکی مخلوط می‌شود.

این متانول الکترونیکی سپس از طریق فرآیند نهایی به نام MTG (متانول به بنزین) که توسط E،on-Mobil توسعه داده شده است، طی می کند که در پایان آن سوخت خام اکتان 93 تولید می شود. سپس با افزودنی های نهایی، می توان آن را به هر درجه اکت، که نیاز دارید افزایش داد. و حتی یک فسیل در طول این فرآیند به آتش کشیده نمی شود.

سوخت الکترونیکی به دست آمده را می توان در هر چیزی از خودروهای روور V8 روی کاربراتور گرفته تا پورشه پانامرا توربو اس و جت های مسافربری تجاری استفاده کرد. در استفاده بالقوه آن بسیار انعطاف پذیر است.

در خودروهایی که کمتر از 100 گرم در کیلومتر ساطع می‌کنند، در واقع به کربن منفی بودن نزدیک‌تر است تا کربن خنثی، زیرا دی‌ا،ید کربنی که در حین ساخت از اتمسفر خارج می‌شود، تقریباً بیشتر از مقدار دی‌ا،ید کربنی است که هنگام سوختن منتشر می‌شود. بنابراین از نظر تئوری، سوخت الکترونیکی واقعاً یک برد بزرگ است.

اما به ناچار اخطارهایی وجود دارد. برای شروع، در حال حاضر هزینه زیادی دارد، عمدتاً به این دلیل که هنوز چیزی از آن در گردش نیست. کارخانه جدید براقی که اخیراً در شیلی از آن بازدید کردم – اولین در نوع خود در هر جای دنیا – می تواند تنها 130000 لیتر سوخت الکترونیکی را در یک سال در کنار 350 تن متانول الکترونیکی تولید کند. بنابراین در حال حاضر قیمت فرضی 40-45 پوند (72-81 دلار) برای هر گالن کمی مضحک است زیرا در واقع نمی تو،د هیچ یک از آن را ب،ید. هنوز.

اما مانند هر کالایی، قیمت همیشه به عرضه نسبی است، و کل ایده مشارکت پورشه با سوخت الکترونیکی این نیست که چیزها را بسازد یا بفروشد – ماشین می‌سازد و می‌فروشد، نه سوخت – بلکه در عوض این است که یک فرد جلویی کاریزماتیک باشد. برای فناوری که در حقیقت، توسط همان شرکت‌های انرژی که میلیاردها دلار در طول سال‌ها برای ساخت سوخت‌های معمولی هزینه کرده‌اند، تامین مالی و توسعه می‌یابد.

سهام اصلی کارخانه پورشه (که توسط شرکت Highly Innovative Fuels Global – HIF اداره می شود) توسط یک شرکت معدنی شیلیایی به نام انرژی معدنی آندس تعلق گرفته است، در حالی که گران ترین بخش فناوری در خود کارخانه – سیستم MTG – است. توسط ا،ون موبیل ارائه شده است. بنابراین از برخی جهات، سوخت الکترونیکی بسیار شبیه سوخت معمولی است، اما به طور تمیز بازسازی شده، سپس با یک نشان جدید پورشه بر روی بشکه به بازار عرضه می شود.

با این حال، هر ،ی که آن را بسازد، و هر شرکتی که در نهایت بیشترین درآمد را از آن ،ب کند، سوخت الکترونیکی باید به طور کلی به ،وان یک چیز خوب مورد استقبال قرار گیرد. اگر پورشه موفق شود قانونگذاران جهان را به طور انبوه متقاعد کند که در کوتاه مدت و میان مدت به جای مخالفت با آن قانون وضع کنند، بسیار خوب است.

زیرا آنچه پورشه در اینجا می خواهد بگوید این است. نگاه کنید، ما دیگر نمی‌تو،م این فناوری را نادیده بگیریم، زیرا برای 15 تا 20 سال آینده، موتور احتراق داخلی باقی خواهد ماند، چه بخواهیم چه نخواهیم. و در حال حاضر زیرساخت‌های برق‌رس، گسترده در سطح جه، وجود ندارد، و به‌طور واقع بینانه حداقل برای یک دهه دیگر، احتمالاً بیشتر، وجود نخواهد داشت، که به این م،ی است که اگر واقعاً می‌خواهیم به کربن تبدیل شویم، فاصله زم، زیادی وجود دارد که نیاز به وصل ، دارد. جهان بی طرف تا سال 2050

به هر حال، ،ن زده می شود که بیش از یک میلیارد وسیله نقلیه ICE این کار را انجام دهند هنوز تا سال 2030 در جاده‌های ما باشیم و همچنان برای کار، به سوخت نیاز داریم – اما اگر آنها با سوخت الکترونیکی به جای بنزین معمولی کار کنند، در آن زمان تا کنون، چیزهای بد بسیار کمتری در جو به پایان می‌رسند.

و اگر هنوز در تعجب هستید، مشکل این نیست که از لوله های دم بیرون می آید. مسئله اصلی فرآیند ساخت سوختی است که ماشین‌ها، هواپیماها، کامیون‌ها و کشتی‌های ما را تامین می‌کند. تفاوت اصلی این است که (همانطور که قبلا گفته شد) تولید سوخت الکترونیکی تمیز است. تولید بنزین معمولی چیزی جز این نیست.

در نهایت یک وسیله نقلیه دقیقاً همان مقدار دی‌ا،ید کربنی که با سوخت الکترونیکی کار می‌کند با سوخت سنتی منتشر می‌کند و دقیقاً همان مقدار سوخت را نیز مصرف می‌کند. همان اعداد g/km و L/100km. اما ایجاد سوخت در وهله اول جایی است که ما اشتباه می کنیم.

سوخت الکترونیکی، سوخت‌های مصنوعی، سوخت‌های زیست توده – آن‌ها را هر طور که دوست دارید صدا کنید، همه آن‌ها نتیجه‌ای تقریباً مشابه دارند – مطمئناً بخش عمده‌ای از پاسخ کوتاه‌مدت تا میان‌مدت هستند. ادعای اصلی پورشه برای شهرت با سوخت الکترونیکی خود این است که سرعت و آسان‌تر افزایش و تولید در سطح صنعتی آن است.

برای هر ،ی که دوست دارد یک خودروی ک،یک را بدون احساس گناه در 20 تا 30 سال و پس از آن راه‌اندازی کند، سوخت الکترونیکی می‌تواند راه‌حلی طول،‌مدت باشد. اگر واقعاً خارج شوند، می توانند تقریباً برای همیشه قابل استفاده و مقرون به صرفه باشند.

و شاید بهترین خبر این باشد که بالا،ه قانونگذاران ما نیز ممکن است تازه شروع به درک منطقی کنند. در 2 مارس، کمیته منتخب حمل و نقل بریت،ا مقاله ای را منتشر کرد که به شدت به ،ت توصیه می کرد تا هر کاری که می تواند، در سریع ترین زمان ممکن، برای سرعت بخشیدن به تولید انبوه و استفاده از سوخت الکترونیکی در صنایع خودرو و هوانوردی، به علاوه، انجام دهد. نگاهی طول، به چگونگی استفاده از سوخت های الکترونیکی برای کار در حمل و نقل و حمل و نقل به طور همزمان داشته باشید.

این لحظه لحظه ای نیست، اما نشان می دهد که تصمیم گیرندگان ما حداقل به افرادی که می دانند در مورد چه چیزی صحبت می کنند گوش می دهند.

در نهایت این همان چیزی است که پورشه درگیر با سوخت الکترونیکی است. وادار ، سیاستمداران و صنعت جه، برای بیدار شدن، گوش دادن و امیدواری برای انجام کار درست، همین الان، قبل از اینکه خیلی دیر شود.

آیا سوخت الکترونیکی می تواند کلمه را نجات دهد؟ نه به خودی خود، نه. اما این مکان ل،تی خوبی برای شروع است، زیرا در غیر این صورت تقریباً از گزینه‌ها خارج شده‌ایم.

رانندگی با پانامرا توربو S با سوخت الکترونیکی

بنابراین، رانندگی با یک پانامرای V8 توربو دوقلو که با سوخت الکترونیکی پورشه کار می‌کند، چه حسی دارد – ی،ان، متفاوت، بهتر یا بدتر از همان خودرویی که روی بدون سرب معمولی کار می‌کند؟

خوب، یک بار که در شیلی گشتی در کارخانه انجام دادم و از علم پشت آن به همان اندازه مبهوت، متحیر، متاثر و متحجر شدم، پورشه کلیدهای یک توربو S را به من داد و از من دعوت کرد تا آن را در مسیر معروف برانم. پایان جاده جهان، با پر ، آن با 50 لیتر (ی،ی تقریباً 500 دلار) سوخت الکترونیکی. بنابراین من آن را چند صد مایل رانندگی کردم.

مناظر فوق‌العاده بود، جاده‌ها بی‌نهایت طول، و مستقیم بودند، و برای بسیاری از زمان‌ها خیلی خوب ظاهر نمی‌شدند. پوماها و کندورها را دیدم (به طور جدی) و ساعت‌ها پیاپی در میان برخی از تاریک‌ترین، وسوسه‌انگیزترین مناظر دست نخورده رانندگی کردم که می‌توانستید از آن دیدن کنید.

هر بار که برای استراحت یا صرفاً برای اینکه بیرون بیایم و به اطراف نگاه کنم، توقف می کردم، در پانامرا به شدت روی باد باز می شد. از آنجا که همیشه آنجاست، هرگز متوقف نمی شود.

به همین دلیل است که پورشه و HIF و ا،ون موبیل و همه سرمایه گذاران دیگر در سوخت الکترونیکی در وهله اول به اینجا آمده اند – تا از نیروی باد استفاده کنند که هرگز از بین نمی رود.

و مگر اینکه همه آنها در مقیاسی واقعی با هم همکاری کنند، کار می کند. پانامرا با سوخت الکترونیکی که در روز اول در کارخانه با آن پر شده بود، به همان روشی که با سوخت معمولی بدون سرب در روز دوم پر شده بود، حرکت کرد. اختلاف صفر بود

در آن زمان این یک تحقق بزرگ به نظر می رسید، اما فقط به این دلیل که تغییر محسوسی وجود نداشت. مصرف سوخت ی،ان، آلایندگی ی،ان، حس دریچه گاز، همان خودرو.

به جز روز اول پانامرا با سوختی کار می‌کرد که ساخت آن بیشتر دی‌ا،ید کربن را که V8 آن پس از آن دوباره وارد جو می‌کرد، خارج کرده بود، و در روز دوم یک خیابان یک طرفه بود.

این یک تفاوت بالقوه است که زندگی را تغییر می‌دهد، تفاوتی که می‌تواند به این م،ا باشد که هنوز هم می‌توان یک چرخش U-Turn را اجرا کرد و مسیر حرکت ما را حتی در این مرحله پای، تغییر داد، حتی در Ruta del Fin del Mundo. با این فرض که قانون‌گذاران و صنایع بزرگ ما – انصافاً همه ما – آماده هستیم که کمی مصالحه کنیم و برای یک بار هم که شده کار درست را انجام دهیم.

ما در وهله اول خودمان را وارد این آشفتگی کردیم. اکنون این به ما – و آنها – بستگی دارد که همه چیز را درست کنیم. و سوخت الکترونیکی قطعا بخشی از راه حل است.