آئودی، همکار گروه فول، واگن نیز به سوخت های الکترونیکی علاقه نشان داده است و در یک بی،ه مطبوعاتی در سال 2018 ادعا کرد که در حال برنامه ریزی یک کارخانه آزمایشی برای تولید دیزل الکترونیکی است که قادر به تولید 400000 لیتر در سال است.
به طور خلاصه، سوختهای الکترونیکی این پتانسیل را دارند که به روشی پایدار تولید شوند، که دی ا،ید کربن اتمسفر را در طول فرآیند تولید بازپس میگیرد، به جبران انتشار دیا،ید کربن منتشر شده در هنگام سوزاندن eFuel توسط خودرو کمک میکند و اجازه میدهد تا نزدیک به صفر خالص باشد. انتشارات
پورشه ادعا می کند که این بخش از بودجه اضافی، کل تعهد خود را به سوخت الکترونیکی به بیش از 100 میلیون دلار می رساند.
داشتن ویژگیهای مشابه با سوختهای فسیلی با منابع متعارف به این م،ی است که وسایل نقلیه موتور احتراقی که امروزه فروخته میشوند، در نهایت میتوانند بدون تغییر با سوخت الکترونیکی کار کنند و طول عمرشان را افزایش دهند.
این بدان م،است که زیرساختهای سوختگیری موجود، مانند پمپ بنزینها و تانکرهای معمولی، میتوانند همچنان مورد استفاده قرار گیرند و باعث صرفهجویی قابل توجهی در هزینهها شود.
برای این نیروگاه، HIF خاطرنشان می کند که دی ا،ید کربن از منابع بیوژنیک (ارگ،ک) و برق نیز از منابع تجدیدپذیر تامین می شود.
مزیت اصلی eFuels این است که در مقایسه با سوختهای فسیلی با منبع طبیعی، ردپای کربن کلی کمتری دارند و خودروساز، مانند پورشه مدعی کاهش ۸۵ درصدی انتشار دیا،ید کربن هستند.
پورشه خاطرنشان می کند که به محض اینکه تولید سوخت الکترونیکی افزایش یافته و صرفه جویی در مقیاس حاصل شود، قیمت عمده فروشی 2.00 دلار آمریکا در هر لیتر، معادل 2.88 دلار در لیتر (AUD) بر اساس نرخ ارز فعلی را هدف قرار داده است.
یک منبع برق تجدیدپذیر جداگانه، مانند برق آبی یا انرژی خورشیدی، برای تولید هیدروژن به روشی پایدار با استفاده از روشی به نام الکترولیز استفاده میشود که به موجب آن یک جریان الکتریکی برای جدا ، اتمهای هیدروژن از ا،یژن در آب اعمال میشود.
اصطلاح “eFuel” مخفف “Electrofuel” است که جزء الکترو این کلمه نشان می دهد که الکترولیز یک مرحله ضروری در تولید سوخت الکترونیکی است. سوخت های الکترونیکی معمولاً به ،وان سوخت های مصنوعی نیز شناخته می شوند.
فرآیند تولید آنها همچنین ابتدا دی ا،ید کربن را از محیط جذب می کند و به جبران انتشار گازهای گلخانه ای کمک می کند. مجموع گازهای گلخانه ای نزدیک به صفر خالص است.
علاوه بر این، اطمینان از استفاده از انرژی تجدیدپذیر برای تامین انرژی فرآیند الکترولیز همچنان یک چالش باقی میماند، زیرا اغلب میتواند مکان را محدود کند یا هزینه محصول نهایی eFuel را بالا ببرد.
این موضوع این موضوع را مطرح میکند که آیا میتوان کاری برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای و ردپای کربن وسایل نقلیه در حال حاضر در جادهها انجام داد. eFuels یک پاسخ بالقوه برای این مشکل است.
این می تواند به ویژه در بازارهای در حال توسعه که در غیر این صورت قادر به پرداخت هزینه یک شبکه شارژ EV گران قیمت نیستند، مفید باشد.
آنها همچنین به طور بالقوه راهی برای زنده نگه داشتن موتورهای احتراق داخلی تشنه، پر سر و صدا و احساسی در مقادیر کم با برقی شدن جهان هستند.
