،ت فعلی متعهد شده است که انتشار کلی استرالیا را تا 43 درصد نسبت به سطوح سال 2005 تا قبل از سال 2030 کاهش دهد و تا سال 2050 به صفر خالص برسد.
آنها همچنین خواستار حمایت بیشتر از اتوبوس‌های برقی، کامیون‌ها و سایر وسایل نقلیه تجاری برای مشاغل استرالیایی و مدل‌سازی اقتصادی هستند که مزایای خودروهای برقی مانند کاهش آلودگی، امنیت سوخت بهتر و فرصت‌های بالقوه تولید را در نظر بگیرد.
خودروسازان بی‌شماری در استرالیا، مانند گروه فول،واگن، می‌گویند که دفاتر مرکزی آنها ترجیح می‌دهند خودروهای برقی با محدودیت عرضه را به مناطقی بفرستند که در آنها به دلیل بیش از میانگین سطح CO2 در ناوگان خود جریمه می‌شوند، و استرالیا را به وضعیت زمین‌دهی برای فناوری‌های قدیمی‌تر تنزل می‌دهد.
علاوه بر هدف یک میلیونی، این شرکت ها از استراتژی ملی خودروهای الکتریکی می خواهند که شامل موارد زیر باشد:
- استانداردهای بهره وری سوخت مطابق با ایالات متحده، نیوزلند و اتحادیه اروپا است
- راه اندازی هماهنگ شبکه شارژ خودروها، کامیون ها و اتوبوس ها، با تمرکز بر مناطق، حومه ها و ساختمان های پر تراکم
- یک طرح توسعه مش، صنعت EV برای افزایش سرمایه گذاری در تولید، محصولات و خدمات EV
تا پایان ماه سپتامبر، تنها 21771 دستگاه خودروی الکتریکی در استرالیا فروخته شده است که سهم بازار را تنها 2.68 درصد نشان می دهد.
این دلیل اصلی این است که بسیاری از مدل‌های EV یا به اینجا نمی‌آیند، در فهرست‌های انتظار طول، قرار می‌گیرند، یا در تعداد بسیار کمی فروخته می‌شوند که تفاوتی در کاهش آلایندگی ندارند.
چرا نیاز آشکار به یک استراتژی ملی EV؟
نمونه‌هایی از شرکت‌هایی که قبلاً این کار را انجام می‌دهند عبارتند از تولیدکننده شارژر DC پیشرو در جهان Tritium، SEA Electric سازنده کامیون‌های الکتریکی و نیسان استرالیا که قطعات خودروهای الکتریکی را در ملبورن تولید می‌کند.
مشکلی که در حال انجام است کمبود عرضه EV است، با بسیاری از برندها و ارگان های صنعتی که می گویند بسیاری از این موارد به فقدان استانداردهای بهره وری سوخت مربوط می شود – چیزی که ا،ر کشورهای ثروتمند دیگر دارند، با استثناهای قابل توجه دیگر از جمله کشور منفور روسیه.
بیشتر: بودجه فدرال شامل سرمایه گذاری در زیرساخت های EV، مشوق ها می شود
